วันคืนที่น่าเบื่อ มีชีวิตขึ้นทันที
แค่มีเธอเข้ามา แค่นี้ก็รู้ว่า
เธอคือพรุ่งนี้ที่ฉันรอ
แววตาที่เธอมอง ทำหัวใจฉันสั่นไหว
แค่คำธรรมดาทำฉันเพ้อลอยหลุดไป
ทุกครั้งที่ต้องลา ทำใจฉันวุ่นวาย
ให้ถึงพรุ่งนี้เลยได้ไหม
ฝืนฉันฝืนไม่ได้แล้ว ไม่รู้ว่าถ้าฉันคิดไปเกินกว่านี้จะผิดไหม
ยอมฉันยอมแพ้เธอไปแล้วไง
ก็ยอมรับว่าใจมันมีเพียงแค่เธอ
อยากสารภาพอยู่นะ แต่ต้องพูดว่าอะไร
ฉันก็ไม่รู้ว่าใช่หรือเปล่า ใช่หรือเปล่า
อาการแบบนี้ มันแปลว่าอะไร
คงไม่จำเป็นที่เราต้องเข้าใจ
รู้แค่เพียงมันโคตรพิเศษเลย
ฉันเลือกที่จะเก็บแทนที่จะพูดออกไป
ฉันเลือกที่จะปิด ดีกว่าเห็นเธอเปลี่ยนไป
ความจริงที่ซ่อนอยู่ รู้ไหมยากเท่าไหร่
ที่ต้องเก็บไว้แค่คนเดียว